Maria Poprzęcka

Książka opowiada o dziełach sztuki współczesnej, których powstanie lub funkcjonowanie wiąże się z pewnego rodzaju niemocą, porażką czy niepowodzeniem. Autorka ujawnia w niej, jak wiele dzieł nieistniejących, niewidzialnych, zaginionych czy zniszczonych zaważyło na tworzeniu historii sztuki, jej zarysów, narracji, a także hierarchii.

Sprawcą tych tekstów jest oko. A raczej para żywych oczu. Oczu ciekawych wszystkiego, patrzących na świat zachłannie, raz w pośpiechu, raz w zagapieniu.

Autorka tropi te elementy w naszym postrzeganiu świata, które na przestrzeni wieków zostały wyalienowane przez konwencje kulturowe.

Nagroda Gdynia w kategorii Esej.

Wiek XIX jest nam stosunkowo bliski, i może dlatego tak mało poznany. Jak pisać o sztuce XIX wieku i jaką się ona ukaże, kiedy ją naprawdę odkryjemy? Odpowiedzią jest ten zbiór esejów najwybitniejszej polskiej znawczyni tego okresu.