Aleksander Jurewicz

Aleksander Jurewicz

Aleksander Jurewicz

Aleksander Jurewicz – poeta, prozaik, publicysta. Urodził się w 1952 roku w białoruskiej Lidzie. W pobliskiej wsi Krupowo spędził pierwsze pięć lat swojego życia. W ramach akcji przesiedleńczej przeniósł się wraz z rodziną na terytorium pojałtańskiej Polski – najpierw do wsi Redło, a później do Gdańska, gdzie mieszka do dziś.

Jako twórca zadebiutował w 1971 roku w piśmie „Radar” fragmentem prozy pod tytułem Jesień bez liści. Prawdziwą rozpoznawalność przyniosła mu jednak wydana w 1990 roku Lida, opisująca doświadczenie utraty tego, co znane i bliskie, i wkroczenia w obcy świat. Jego najważniejsze utwory, tworzące kolejne części prywatnej historii rodzinnej, to Pan Bóg nie słyszy głuchych, Dzień przed końcem świata, Prawdziwa ballada o miłości, Popiół i wiatr oraz Samotnia. W 1991 roku został pierwszym laureatem prywatnej nagrody literackiej przyznawanej przez Czesława Miłosza. Za swoją twórczość zdobył też między innymi Honorową Nagrodę Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (1990) i Nagrodę Fundacji Marii i Jerzego Kuncewiczów (1991).

Książki tego autora

  • 69,00 zł 58,65 zł

    Felietony zamieszczone w tej książce publikowałem w latach 1992–1997 – najpierw w trójmiejskiej „Gazecie Wyborczej”, później w „Dzienniku Bałtyckim”.

  • 85,00 zł 72,25 zł

    Nostalgia jest zbiorem czterech powieści Aleksandra Jurewicza – prozaika i poety, który jako pięcioletni chłopiec musiał opuścić rodzinną wioskę pod Lidą, by przenieść się do Polski. Zbiór tworzy intymną opowieść o bliskich, osamotnieniu i poczuciu obcości. O tęsknocie wymykającej się słowom, ale trwającej przez całe życie. O świecie utraconym już na zawsze. O ranie, która – choć zadana w dzieciństwie – nigdy się nie zabliźniła.

    Dorosły już autor wciąż zmaga się z traumą przesiedlenia. Obserwuje, jak zacierają się kolejne elementy wspomnieniowego pejzażu, powoli kurczącego się do „jednego okna, przez które coraz mniej widać, przez które coraz trudniej patrzeć, przez które już prawie nic nie można zobaczyć”.

  • Melancholijny pamiętnik utworzony ze wspomnień, anegdot, wierszy i wypisków z "Osobistego Elementarza"

  • Życie to liryka, a liryka to życie. Miłość jest przeżywaną poezją, a poezja wymarzoną miłością. Miniatury literackie o poetyckiej głębi najzwyklejszych chwil.