Jarosław Ławski

– eseista, krytyk literacki, „badacz” wyobraźni. Pracuje jako profesor w stworzonej przez siebie Katedrze Badań Filologicznych „Wschód–Zachód” na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu w Białymstoku. Pasje: literatura XVIII–XX wieku, faustyzm i bizantynizm, polsko-wschodnioeuropejskie związki kulturowe, relacje geopolityki i literatury, Młoda Polska, poezja XXI wieku, twórczość Zygmunta Glogera, Tadeusza Micińskiego i Czesława Miłosza. Autor tomów: Wyobraźnia lucyferyczna (1995), Marie romantyków. Metafizyczne wizje kobiecości (2003), Ironia i mistyka (2006), Universum Słowackiego (2020).