Karl Schlögel (urodzony 7 marca 1948 w Hawangen w Bawarii, Niemcy) to wykładowca, pracownik naukowy Europejskiego Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą, wybitny niemiecki historyk Europy Wschodniej, specjalizujący się we współczesnej Rosji, historii stalinizmu, rosyjskiej diaspory i ruchów dysydenckich oraz historii kultury Europy Wschodniej.
Schlögel studiował filozofię, socjologię, historię Europy Wschodniej i slawistykę na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie w latach 1969–1981; odbył też staże naukowe w Budapeszcie, Oksfordzie, Monachium i w Uppsali. Zainspirowany wizytami w Czechosłowacji i Związku Radzieckim odpowiednio w 1965 i 1966 roku, aktywnie działał w lewicowym ruchu studenckim. Temu rozdziałowi swojego życia poświęcił tom „Partei kaputt: Das Scheitern der KPD und die Krise der Linken”.
W latach 1982-1983 studiował na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym im. M. W. Łomonosowa w ramach stypendium badawczego Niemieckiej Służby Wymiany Akademickiej (DAAD). Po powrocie pracował jako niezależny tłumacz i autor, pisząc także dla wielu niemieckich gazet i czasopism.
Od 1990 do 1994 pełnił funkcję kierownika Katedry Historii Europy Wschodniej na Uniwersytecie w Konstancji, a w październiku 1994 został powołany na stanowisko Katedry Historii Europy Wschodniej na Uniwersytecie Europejskim Viadrina we Frankfurcie nad Odrą (emerytowany profesor od 2013 r.) Bardzo krytycznie odnosił się do rosyjskich aneksji i ataków na terytorium Ukrainy od 2014.
Jest autorem wielu cieszących się dużym uznaniem monografii i zdobywcą nagrody Targów Książki w Lipsku w dziedzinie literatury faktu w 2018 r.
