filozofia / socjologia

Autorzy i autorki zgromadzonych tu tekstów na rozmaite sposoby pytają o granice panowania nekroprzemocy. Odpowiedzi, jakich udzielają, pokazują, że nasze – (jeszcze) żywych, kontakty z nimi – (już) umarłymi, rzadko są bezinteresowne.

Od Hiroszimy i Czarnobyla, przez Bliski Wschód i Algierię, Auschwitz i Fukushimę, aż po zamach w Paryżu w 2015 roku i inne współczesne konflikty i kryzysy autor tworzy, z założenia niekompletną, planetarną kartografię destrukcji: przygląda się fotografiom i tekstom dotyczącym oglądanych z daleka pozostałości katastrof i wojen. Podąża ich śladem, by spróbować zdekolonizować ich obraz i ich utajony wpływ na nas samych.

Sztuka ludowa to Nemezis polskiej inteligencji, nowoczesny fanta­zmat oparty na micie dobrego dzikusa oraz przekonaniu o auten­tyczności „człowieka naturalnego” i stanowiącej jego pochodną wierze w „prawdę prymitywu”. Ewa Klekot pisze m.in. o praktykowaniu tych przekonań i wierzeń przez kolejne pokolenia inteligentów różnych orientacji politycznych.

W 10-rocznicę napisania „Historii polskiego szaleństwa”, książki będącej pierwszą próbą stworzenia archeologii polskiego szaleństwa, publikujemy jej drugie wydanie.

„Jezus Niechrystus” to książka łamiąca gatunkowe konwencje i światopoglądowe stereotypy.  Augustyniak formułuje oryginalną filozofię życia, która odrzuca instytucjonalny Kościół i podważa fundamenty chrześcijańskiej wiary. Jednocześnie ukazując przesłanie Jezusa jako inspirację do twórczego odnalezienia się w nowoczesnym świecie i wyzwolenia od jego mielizn.

 Równość jest projektem, dyskryminacja – faktem. Czy posthumanizm zmieni tę sytuację?

Wartość wartości to książkowy zapis cyklu spotkań z Mądrymi Osobami, który odbył się w Oliwskim Ratuszu Kultury w październiku 2019 roku.

„Jak zwierzę”: szukam postawy, dzięki której wymknąłbym się dwóm chcącym zawładnąć mną siłom. Jedna to codzienne przyzwyczajenia i spojrzenie zdolne przetłumaczyć wszystko na język domowej codzienności. Druga – demoniczna moc uprowadzająca mnie w rejony, w których wszystko jest obce, nieznajome, niemal nieuznające mojego istnienia.

Pojawienie się uchodźców to szansa, by zastanowić się, dlaczego Europa – tak dumna z własnej otwartości – jest na Innego tak bardzo zamknięta. 

Oko było dla Leirisa, Artauda, Blanchota, a przede wszystkim Bataille’a przedmiotem fascynującym i zarazem odrażającym, źródłem rozkoszy i przerażenia – prawdziwym obiektem sacrum.

Ciało jako inny, obcy, wykluczony, ciało jako przestrzeń napięcia między toż-samością a innością, ciało poza innością i tożsamością. Ciało-tekst – otwarte. Ciało o zmiennej intensywności, bez ustanku pulsujące między tym, co obce a tym, co toż-same.

Z czego wynikają smutek, rozpacz, obłęd, samobójstwo? Myśl medyczna już od czasów starożytnych ich przyczyny dopatrywała się w jednym z płynów w ciele – czarnej żółci, melancholii. Jej czarna barwa, porównywana często do barwy atramentu, była oznaką jej szkodliwej mocy. Ten płyn nie istnieje. Lecz czyż nie atramentem pisze się wiersze?

Po-twarz jest twarzą z epoki ciała. Ujawnia zachodzące w kulturze procesy desymbolizacji. Nie jest jednak potwarzą.

Pierwszy polski przekład fundamentalnego dzieła Kierkegaarda dokonany bezpośrednio z języka duńskiego.

Drugi tom książki, której bohaterem jest wisielec – jedna z najbardziej wymownych figur śmierci w kulturze Zachodu.

Jak żyć? Jak żyć, by być wolnym i szczęśliwym człowiekiem, nie narażając się na negatywne reakcje innych ludzi, na restrykcje moralne i sankcje prawne? Jakie są dopuszczalne granice naszych dążeń do szczęścia i realizowania prawa do wolności?

Książka śledzi wszechobecność wisielca w różnych warstwach kultury i duchowości, starając się wydobyć wielość spełnianych przezeń ról. 

Studium twórczości trójki wybitnych filozofów: Leszka Kołakowskiego, Barbary Skargi i Józefa Tischnera.

W czym tkwi tajemnica atrakcyjności tego, co religijne, dla współczesnych mediów? Autor bada relację między mediami a religijnością, rozumianą szeroko jako społeczna lub jednostkowa potrzeba sensu opierającego się na tym, co przekracza świat empiryczny.

Rozprawa na temat jasnych i ciemnych stron jednego z głównych argumentów przeciwko aborcji.

Nieortodoksyjne czytanie Biblii ukazuje zaskakujące związki Erosa ze śmiercią, polityki z religią, ofiary z katem. Tak Bóg „miota ludźmi w piekle materii”.