popukultura / eseje

Książka ta, po raz pierwszy wydana w 1868 roku, dziś należy do kanonu kociej literatury. Champfleury, francuski pisarz, krytyk i miłośnik kotów, stworzył kompletny przewodnik po kocie, obejmujący jego historię, naturę oraz obecność w kulturze od starożytności po wiek XIX.

Autorski wybór tekstów najważniejszych polskich autorów (m.in. Gombrowicz, Miłosz, Czapski, Jeleński, Herling-Grudziński), których twórczość ukształtowała pokolenie i odcisnęła piętno na całej polskiej kulturze XX wieku.

Od Hiroszimy i Czarnobyla, przez Bliski Wschód i Algierię, Auschwitz i Fukushimę, aż po zamach w Paryżu w 2015 roku i inne współczesne konflikty i kryzysy autor tworzy, z założenia niekompletną, planetarną kartografię destrukcji: przygląda się fotografiom i tekstom dotyczącym oglądanych z daleka pozostałości katastrof i wojen. Podąża ich śladem, by spróbować zdekolonizować ich obraz i ich utajony wpływ na nas samych.

Sztuka ludowa to Nemezis polskiej inteligencji, nowoczesny fanta­zmat oparty na micie dobrego dzikusa oraz przekonaniu o auten­tyczności „człowieka naturalnego” i stanowiącej jego pochodną wierze w „prawdę prymitywu”. Ewa Klekot pisze m.in. o praktykowaniu tych przekonań i wierzeń przez kolejne pokolenia inteligentów różnych orientacji politycznych.

„Jezus Niechrystus” to książka łamiąca gatunkowe konwencje i światopoglądowe stereotypy.  Augustyniak formułuje oryginalną filozofię życia, która odrzuca instytucjonalny Kościół i podważa fundamenty chrześcijańskiej wiary. Jednocześnie ukazując przesłanie Jezusa jako inspirację do twórczego odnalezienia się w nowoczesnym świecie i wyzwolenia od jego mielizn.

„Wiedeń 1913” to próba rekonstrukcji świata, który odszedł bezpowrotnie wraz z I wojną światową, a jednocześnie wyprawa do źródeł nowoczesności.

Doprawdy wstyd, Czytelniku, że od kiedy pierdzieć począłeś, nie wiesz nawet, jak to robisz i jak to robić powinieneś.

Zatrważająca opowieść o zgubnych skutkach nałogu, który od niepamiętnych czasów wyniszcza nasze społeczeństwa.

Ci spośród nas, którzy posiadają mnóstwo zboczeń, tym się różnią od człowieka uczciwego i prawego, że ozdabiają swe ciała przeróżnymi szkaradnymi malunkami. 

Nimfomania, czyli szał maciczny, atakuje znienacka i dziewczęta przedwcześnie dojrzałe do miłości, i panny rozpustne, i kobiety zaniedbywane przez małżonków słabego temperamentu, i młode wdowy, przywykłe do zmysłowych delicji.

Książka zawiera zmysłowe ilustracje, a także zbiór swawolnych wierszyków do wspólnego czytania w lupanarze i buduarze.

Czytelnicy szlachetni i czuli! Wy, których ucho nigdy nie posłyszało ani słowa swawolnego, ani sprośnej frazy, miejcie odwagę mię wysłuchać! Miłość przypomina Marsa, w boju potrzeba osiłków. Wdzięk, dowcip i talenty się przydają, ale tylko moc miłość spełnić zdoła.

Podejmuje on wieczny temat, który dotyka samych trzewi ludzkości. Przedstawiony tak, jak go pojmuje doktor Jules Guyot, który z niezwykłą zręcznością pióra jasno ukazał doświadczalną stronę miło­ści, stanowi prawdziwy podręcznik małżeński.

Hans Mayer spogląda na ewolucję myśli Benjamina w makroskali, odsłaniając jej nie zawsze oczywiste napięcia i „łańcuchy”.

Książka przygląda się literackim i nieliterackim świadectwom afazji, opracowanym w odniesieniu do tekstologii oraz do badań nad językiem i doświadczeniami granicznymi.

Próba diagnozy nieuchwytnej teraźniejszości, zdominowanej przez turystów, terrorystów, hakerów, fundamentalistów i transhumanistów. Calasso nie proponuje gotowych recept na bolączki współczesnego świata, ale skłania czytelników do kwestionowania samych siebie i czasów, w których żyją. 

Nie tylko rozległość tematyczna i wybitne oczytanie stanowią istotę zawartych w tej książce esejów. Ich finezyjne gry językowe i stylistyczne są nie mniej ważne - w nich również można dostrzec potrzebę przećwiczenia własnych możliwości jako kompozytora swoistego kunsztu fugi. 

Zapis rozmów, lektur i myśli krążących wokół takich tematów, jak nauka, strach, muzyka, związki i literatura. Te błyskotliwe notatki układają się w księgę, której patronem mógłby zostać sam Fernando Pessoa.

Czym jest dobre wydawnictwo? Jakie książki powinno wydawać? Jak ma stworzyć więź ze swoimi czytelnikami? Jakie jest miejsce wydawcy we współczesnym świecie? Co stanie się z nim w przyszłości? 

Księga Warszawy otwiera się przed Krzysztofem Rutkowskim w sposób zaskakujący. Znaki najbardziej powszednie, codzienność ulic, domów, parków, przemawiają nieoczekiwanie jako syg­natury zdarzeń historycznych, które mogły się w tych miejscach wydarzyć, oraz zdarzeń kosmicznych, które wydarzają się w nich nieustannie. O Warszawie nikt jeszcze tak nie pisał.

Książka za pomocą licznych ilustracji i przykładów uczy trudnej sztuki odkrywania sekretów charakteru mężczyzny wyłącznie na podstawie kształtu nosa, rysunku ust czy koloru oczu.

Projekt swoistego kompendium mowy miasta, słownika, w którym tematyka witryn sklepowych, murali czy legend miejskich łączy się z hasłami nowoczesnych problemów z tożsamością, historią i kondycją podmiotu.

Dobra literatura tak jak alkohol potrafi uzależnić i przenieść w odmienne stany świadomości. A gdyby tak obie rzeczy połączyć?

Zbrodniarka urodzona to ilustrowane kompendium nieodzowne dla każdego dżentelmena, który pragnie zbadać grzeszne predylekcje swojej połowicy.

http://projektor-ksiazka.blogspot.com/2016/08/kultura-20-jedyna-staa-jest-zmiana.html?m=0Jak technologie ery internetu zmieniają współczesną kulturę? Dwaj badacze mediów przyglądają się czasom, w których stare kategorie przestały pasować do wyłaniających się zjawisk.

Tajny podręcznik z początku XIX wieku, instruujący księży, jak spowiadać z grzechów przeciw szóstemu (Nie cudzołóż) i dziewiątemu (Nie pożądaj żony bliźniego swego) przykazaniu.

Okazuje się, że w tym najbardziej indywidualnym zjawisku, jakim jest ubiór, odzwierciedlają się polityczny dyskurs obu krajów, tradycja, mentalność, a nawet stosunek do własnej historii.

Co robił Wokulski w Paryżu? Pił, bardzo dużo pił: szampana z Suzinem, mazagran i koniak. Co jeszcze robił Wokulski w Paryżu? Oddawał się rozpuście.

„Gdzież zniknęło tyle pięknych rzeczy?” – zapytał mnie pewnego razu Balzac. „W otchłani" – odrzekłem”.

Diagnoza współczesnej kultury uwolnionej od kłopotów myślenia, a zarazem protest przeciwko bylejakości współczesnego życia.

Książka prześwietla namiętności Stendhala: kobiety i pisanie; ukazuje, w jakim stopniu poszukiwanie miłości jest poszukiwaniem siebie.

Drugi tom cyklu Paryskie pasaże. Refleksje o końcu XX wieku oglądanym z Paryża okiem znanego pisarza i historyka literatury.