Terytoria Teatru

Nazwana "szatańskimi wersetami teatrologii", dla jednych bluźniercza, dla innych będąca objawieniem, książka Kolankiewicza jest niewątpliwie dziełem przełomowym w polskiej myśli teatrologicznej.

Trzon niniejszego tomu stanowi Opowieść biograficzna o Limanowskim, doprowadzona do 1930 roku.

Jerzy Grotowski, jeden z najwybitniejszych artystów światowego teatru w XX wieku, był człowiekiem spotkań. Można powiedzieć, że jego droga w sztuce realizowała się poprzez spotkania z ludźmi.

Jeśli przyjąć, że utopie nie są zabawami bez konsekwencji, lecz każda utopia – zwłaszcza heroiczna – w jakiś sposób zmienia rzeczywistość (choćby przez ukazanie zagrożenia dla ludzkości ze strony pewnych rozwiązań systemowych), to prawidłowość ta objawia się także w eksperymentach teatralnych prowadzonych w koloniach artystycznych: podejmowane w krainie utopii – realnie zmieniały teatr.

Zbiór esejów jednego z najlepszych polskich teatrologów.

Teatr rosyjski drugiej połowy XX wieku konfrontował się głównie z własną przeszłością: z dokonaniami Stanisławskiego, Meyerholda, Wachtangowa. Autorka książki przygląda się bliżej temu dziedzictwu.

Studia zebrane w niniejszym tomie obejmują takie zagadnienia, jak: polska recepcja opery pekińskiej i japońskiego teatru nō, wizyty zespołów kabuki.

Pierwsza część opracowania poświęconego polskim kontaktom z teatrem azjatyckim. Niniejszy tom zawiera kronikę dokumentującą pobyty twórców i zespołów z Chin, Japonii, Indii czy Indonezji w Polsce.

Kordian Słowackiego na polskich scenach w kontekście dziedzictwa romantycznego we współczesnym teatrze.

Książka poświęcona jednej z najistotniejszych tendencji we współczesnym teatrze – tendencji do eksponowania realności w spektaklu kosztem jego iluzyjności.

Książka ukazująca punkty wspólne mistyki religijnej, mistyki współczesnych ruchów teatralnych oraz dramatów mistycznych Juliusza Słowackiego.

Książka poświęcona artystycznej przyjaźni Ireny i Tadeusza Byrskich z Jerzym Grotowskim, poszerzona o korespondencję pomiędzy Grotowskim a Byrskimi z lat 1960–1996.

Studia poświęcone jednemu z najwybitniejszych teatrów Europy i jego twórcom – Juliuszowi Osterwie i Mieczysławowi Limanowskiemu.

Monografia „studia” i „laboratorium” teatralnego w rosyjskiej kulturze XX wieku.

Świat widowisk w kulturze lat dziewięćdziesiątych.

Monograficzne omówienie teatralnej historii tytułowej bohaterki Gombrowiczowskiego dramatu.