filozofia / socjologia

Po stronie zwierzątto apel o radykalną zmianę naszego myślenia o zwierzętach i sposobu ich traktowania. Chociaż istnieje wiele wprowadzeń do etyki zwierząt, zgodnie z zachodnią recepcją Horcie udało się zaproponować nowe ujęcie. Jego argumentacja jest przystępna, klarowna i przekonująca. Książka zainteresuje zarówno osoby, które dotąd nie interesowały się tematem, jak i działające na rzecz praw zwierząt.

Książka szkicuje kontekst intelektualny i artystyczny, w jakim kształtowała się koncepcja wyobraźni poetyckiej Gastona Bachelarda – poczynając od świata alchemii i romantyzmu, poprzez symbolizm i surrealizm, a kończąc na dwudziestowiecznych teoriach literaturoznawczych.

Bogato ilustrowany, wnikliwy esej, pokazujący, że grzech stanowi siłę napędową wszystkich głównych postaci szekspirowskich, zarówno w komediach, jak i tragediach. Wyselekcjonowane fragmenty dramatów, w których obecność grzechów głównych jest bardzo wyraźna, autor zestawia z ikonografią epoki, głównie niderlandzką. Obrazy nie zostały jednak dobrane na zasadzie wyszukiwania „ilustracji” do poszczególnych scen, lecz wspólnoty wrażliwości i widzenia świata. Dzięki temu Limon tworzy obraz epoki (renesansu i baroku), która wyrosła na fundamencie nowo powstałej kultury miejskiej.

Autorzy publikacji w swoich artykułach za dominantę przyjęli przedstawienie żałoby nie jako formy destruktywnej, ale jako proces niejako przymuszający do uaktywnienia przytłumionych dotąd pokładów kreatywności.

W antologii Imago psychoanalizy znalazły się teksty czołowych przedstawicieli i przedstawicielek ruchu psychoanalitycznego. Wilhelm Stekel, Karl Abraham, Sándor Ferenczi, Siegfried Bernfeld, Helena Deutsch, Lou Andreas-Salomé, Otto Rank, Otto Gross, Georg Groddeck czy Hermine Hug-Hellmuth to kluczowi współpracownicy Sigmunda Freuda, którzy przyczynili się do rozwoju i popularyzacji psychoanalizy w pierwszych dekadach XX wieku.

Historii seksualności, będącej kontynuacją badań podjętych w Archeologii wiedzy oraz w Nadzorować i karać, poświęcił Michel Foucault ostatnie lata życia.

Eseje z tego zbioru są próbą wypracowania teorii, konceptualizacji, wizji, utopii czy opowieści o świecie, które rozpoznając specyfikę „naszego dzisiaj", eksperymentują z myśleniem o „naszym jutrze" i zmierzają ku praktykom zmiany codziennego etosu.

Od Hiroszimy i Czarnobyla, przez Bliski Wschód i Algierię, Auschwitz i Fukushimę, aż po zamach w Paryżu w 2015 roku i inne współczesne konflikty i kryzysy autor tworzy, z założenia niekompletną, planetarną kartografię destrukcji: przygląda się fotografiom i tekstom dotyczącym oglądanych z daleka pozostałości katastrof i wojen. Podąża ich śladem, by spróbować zdekolonizować ich obraz i ich utajony wpływ na nas samych.

Sztuka ludowa to Nemezis polskiej inteligencji, nowoczesny fanta­zmat oparty na micie dobrego dzikusa oraz przekonaniu o auten­tyczności „człowieka naturalnego” i stanowiącej jego pochodną wierze w „prawdę prymitywu”. Ewa Klekot pisze m.in. o praktykowaniu tych przekonań i wierzeń przez kolejne pokolenia inteligentów różnych orientacji politycznych.

W „Filozofii sztuki”  Hippolyte Taine bada w sposób całościowy historię sztuki europejskiej na przestrzeni wieków. 

„Jezus Niechrystus” to książka łamiąca gatunkowe konwencje i światopoglądowe stereotypy.  Augustyniak formułuje oryginalną filozofię życia, która odrzuca instytucjonalny Kościół i podważa fundamenty chrześcijańskiej wiary. Jednocześnie ukazując przesłanie Jezusa jako inspirację do twórczego odnalezienia się w nowoczesnym świecie i wyzwolenia od jego mielizn.

Autor używa kategorii „atlasu” do zarysowania najważniejszych problemów, z jakimi mierzyła się sztuka i kultura europejska w ogóle.

Publikacja w 2018 roku czwartej części Historii seksualności stała się we Francji intelektualnym wydarzeniem. To wybitne dzieło miało nigdy się nie ukazać, gdyż taka była wola jego autora, który nie zdążył go ukończyć przed swą przedwczesną śmiercią.

 Równość jest projektem, dyskryminacja – faktem. Czy posthumanizm zmieni tę sytuację?

Wartość wartości to książkowy zapis cyklu spotkań z Mądrymi Osobami, który odbył się w Oliwskim Ratuszu Kultury w październiku 2019 roku.

„Jak zwierzę”: szukam postawy, dzięki której wymknąłbym się dwóm chcącym zawładnąć mną siłom. Jedna to codzienne przyzwyczajenia i spojrzenie zdolne przetłumaczyć wszystko na język domowej codzienności. Druga – demoniczna moc uprowadzająca mnie w rejony, w których wszystko jest obce, nieznajome, niemal nieuznające mojego istnienia.

Pojawienie się uchodźców to szansa, by zastanowić się, dlaczego Europa – tak dumna z własnej otwartości – jest na Innego tak bardzo zamknięta. 

Wywiad rzeka z Nathalie Heinich, wybitną francuską socjolożką, jest zaproszeniem do tego, by odczytywać świat na nowo, poza utartymi schematami wytyczanymi przez nauki społeczne.

Ciało jako inny, obcy, wykluczony, ciało jako przestrzeń napięcia między toż-samością a innością, ciało poza innością i tożsamością. Ciało-tekst – otwarte. Ciało o zmiennej intensywności, bez ustanku pulsujące między tym, co obce a tym, co toż-same.

Światłocienie zła to filozoficzne świadectwo obecności zła – „epifanii zła” – w naszym świecie.

Zdemolujmy pewien porządek. Nie po to, by przyglądać się – z bezpiecznego dystansu – zdemolowanemu krajobrazowi. Przeciwnie – żeby dojrzeć możliwość innej konstelacji, złożonej ze zdemolowanych fragmentów.

Cezary Wodziński przygląda się najistot­niejszym fascynacjom filozofii Lwa Szestowa, rozprawiając się jednocześnie nad znaczeniem i wartoś­cią całej europejskiej tradycji filozoficznej.

Z czego wynikają smutek, rozpacz, obłęd, samobójstwo? Myśl medyczna już od czasów starożytnych ich przyczyny dopatrywała się w jednym z płynów w ciele – czarnej żółci, melancholii. Jej czarna barwa, porównywana często do barwy atramentu, była oznaką jej szkodliwej mocy. Ten płyn nie istnieje. Lecz czyż nie atramentem pisze się wiersze?

Manifest na rzecz przebudowy semiologii, która w tradycyjnej, zaprojektowanej przez Ferdinanda de Saussure’a postaci spełniła już swoje zadanie.

Książka jest kolekcją spotkań z archiwami i materiałami archiwalnymi. Zawiera, zamówione specjalnie na potrzeby leksykonu, prace dwudziestu pięciu międzynarodowych autoró.

Pierwszy polski przekład fundamentalnego dzieła Kierkegaarda dokonany bezpośrednio z języka duńskiego.

W Eseju o gościnności autor przeprowadza śmiałą interpretację tytułowego pojęcia, zakładając, że w jego wieloznacznej strukturze kryje się dostęp do zagadki bycia człowiekiem.

Nicola Chiaromonte, jeden z najbardziej oryginalnych eseistów i myślicieli włoskich, przez całe życie prowadził notatki, które dziś uważane są za jego najbardziej oryginalne intelektualnie i literacko dzieło, będące głębokim komentarzem do historii intelektualnej XX stulecia.

http://projektor-ksiazka.blogspot.com/2016/08/kultura-20-jedyna-staa-jest-zmiana.html?m=0Jak technologie ery internetu zmieniają współczesną kulturę? Dwaj badacze mediów przyglądają się czasom, w których stare kategorie przestały pasować do wyłaniających się zjawisk.

„Sztuka debaty” to kompendium wiedzy na temat publicznych dyskusji, podręcznik-przewodnik, służący wszystkim zainteresowanym zarówno praktyką debaty, jak i prowadzeniem działań edukacyjnych w tym zakresie.

Intencją antologii Schulz. Między mitem a filozofią jest jak najpełniejsze prześledzenie filozoficznej mapy wpływów, jakim Schulz ulegał, zarazem twórczo je przekształcając.

Podzielam pełne irytacji i rezygnacji zdziwienie Czesława Miłosza: „I po co zapisano stronice, tony, katedry stronic […], jeżeli nie dodały nic do tego dźwięku: jest?”.

Zebrane w tym tomie osoby są uderzająco różne i nietrudno sobie wyobrazić, że gdyby mogły zabrać głos w tej kwestii, oponowałyby przeciwko zgromadzeniu ich, by tak rzec, w jednym pokoju.

Drugi tom książki, której bohaterem jest wisielec – jedna z najbardziej wymownych figur śmierci w kulturze Zachodu.

Jak żyć? Jak żyć, by być wolnym i szczęśliwym człowiekiem, nie narażając się na negatywne reakcje innych ludzi, na restrykcje moralne i sankcje prawne? Jakie są dopuszczalne granice naszych dążeń do szczęścia i realizowania prawa do wolności?

Książka śledzi wszechobecność wisielca w różnych warstwach kultury i duchowości, starając się wydobyć wielość spełnianych przezeń ról. 

Książka dokumentuje wzmożoną refleksję, jaka dokonała się w Niemczech po pierwszej wojnie światowej nad relacjami między matematyką, fizyką matematyczną a wyobraźnią poetycką i estetyczno-filozoficzną.

Teksty z „Księgi pamiątkowej”, zredagowanej przez pracowników Katedry Socjologii i Antropologii Obyczajów i Prawa ISNS UW, dotyczą takich dziedzin, jak socjologia prawa, obyczaje, gender i intymność, społeczeństwo, demokracja i wartości oraz mniejszości i wykluczeni. NOWOŚĆ - 30% TANIEJ!

Antropologia fundamentalna stanowi dowód na to, że nie należy w myśleniu o człowieku poprzestawać na alternatywie stałej natury ludzkiej z jednej strony, z drugiej zaś historyczności w ujęciu hermeneutycznym.

Autor, analizując najpierw „Świat obrazów”, następnie ich naturę, a wreszcie funkcjonowanie i wartościowanie, pozwala ogarnąć właściwie wszystkie najistotniejsze zagadnienia związane z obrazem, a przy tym porządkuje wiedzę, którą wielu uczonych bezskutecznie próbowało ująć w karby niemożliwej chyba „teorii” obrazu.

Pojednanie – to jedno z kluczowych wyzwań, przed którymi stoi nie tylko Europa, ale ludzkość. Za tym słowem kryją się dziesiątki milionów ofiar, ludzi zamordowanych, ludzi, którzy zginęli w walce, rannych, ograbionych, zgwałconych, wygnanych.

Teorie symbolu – pierwsza część historyczno-teoretycznego dyptyku – nie są historią semiotyki. Owszem, jest tu mowa o semiotyce. A raczej o całym zespole dyscyplin, które w przeszłości dzieliły między siebie dziedzinę znaku i symbolu: o semantyce, logice, retoryce, hermeneutyce, estetyce, filozofii, etnologii, psychoanalizie i poetyce. I o niektórych z ich przedmiotów, którymi były: piękno i imitacja, docere et placere, tropy i figury, kondensacja i przemieszczenie…

Żyć to znaczy filozofować– taki jest stan będący skutkiem zerwania owocu z drzewa poznania. Filozofowanie, jak próbuję o nim myśleć, nie oznacza wyłącznie studiowania ksiąg ani wpisywania się w określone już myślowe nurty. To raczej każdy akt świadomej i poszukującej sensu obecności w życiowych czynnościach, nawet najbardziej zwyczajnych.

Książka Zrozumieć niewiarę to próba oryginalnej egzegezy fenomenu – jak głosi jej podtytuł – „filozoficznego wyznania niewiary”. Autorka, skupiając się na świecie kultury francuskiej, bada dzieła takich znanych twórców i myślicieli, jak: François Rabelais, Michel Montaigne, Pierre Bayle, Voltaire czy Jean Jacques Rousseau.

Wyczerpująca klasyfikacja i charakterystyka teorii i rodzajów komizmu wzbogacona przykładami z takich dziedzin sztuki, jak film, teatr czy literatura.

Arcywzór ponowoczesnej autobiografii. W epoce, w której każdy pisze o sobie, nikt nie uczynił tego równie przenikliwie jak Roland Barthes. 

Celem książki jest rozwinięcie, a może raczej zapoczątkowanie refleksji filozoficznej nad sztuką masową, prowadzonej z perspektywy estetyki analitycznej.

Pierwsza w języku polskim książka wybitnego francuskiego filozofa, historyka, semiologa i krytyka sztuki XX wieku. 

Książka jest próbą przypomnienia koncepcji filozoficznych neokantysty Hansa Vaihingera.

Zdumiewająca interpretacja historii oglądanej w zwierciadle życia codziennego rosyjskiej szlachty w wieku XVIII i na początku wieku XIX.