Zbiór opowiadań Mieczysława Abramowicza, których bohaterowie, ludzie z kulturowego i narodowego pogranicza, wędrują przez labirynt Historii XX wieku – od wojen światowych do współczesności. Autor opisuje losy Polaków, Żydów i Niemców, lub po prostu gdańszczan, na tle wielkich wydarzeń tego zakątka Europy. Śledzi losy zwyczajnych ludzi, nieświadomych tego, że znaleźli się na dziejowym zakręcie; nie kreśli zbiorowego portretu pokolenia. Ci prości ludzie – uczennica gimnazjum, kuśnierz, sprzedawca bożonarodzeniowych choinek – którzy potrafią kierować się dobrem drugiego człowieka, a nie nakazami ideologii, w chwilach próby zdobywają się na akty bezprzykładnego, choć często anonimowego heroizmu. Pomagając prześladowanym, broniąc przekonań za cenę życia bądź też szukając uczucia w czasach wojny i prześladowania, próbując ocalić to, co ideologie mają w głębokiej pogardzie – współczucie, dumę i potrzebę zaufania.
Zbiór opowiadań opisujący tragiczne losy Żydów gdańskich.
